„Umarłych wieczność dotąd trwa, dokąd pamięcią się im płaci.” Wisława Szymborska

Czas jesieni to okres, kiedy przyroda powoli przygotowuje się do zimowego spoczynku. Dni stają się mgliste i szare, a to napawa nas zadumą, skłania do przemyśleń, refleksji i wspomnień o tych, którzy odeszli, o zmarłych…

Na ziemiach polskich od bardzo dawna istniał zwyczaj nawiedzania grobów przodków w wigilię większych świąt dorocznych, a Święto Wszystkich Świętych w Kościele oficjalnie ustanowiono  już w 835 roku jako wspomnienie wszystkich zbawionych, natomiast Dzień Zaduszny w 998 roku.

W dniu Wszystkich Świętych zawsze tłumnie odwiedzaliśmy groby naszch najbliższych, by zapalać znicze, dekorować groby kwiatami oraz modlić się za tych, których już z nami nie ma.  Święto Wszystkich Świętych oraz Dzień Zaduszny  jest to czas refleksji nad przemijaniem, ale też nad naszym życiem i jego wartościami. W tych dniach  dbamy o pamięć o  naszych przodkach, przywołujemy wspólnie spędzone chwile i utrwalamy naszą tożsamość.

W 2020 roku 1 listopad był zupełnie innym świętem niż przez te wszystkie wcześniejsze lata. Pandemia Covid -19  odebrała nam możliwość uczczenia pamięci zmarłych tego dnia w sposób tradycyjny, tłumnie gromadząc się przy grobach. Zamknięto cmentarze, zakazano zgromadzeń, ale my, uczniowie i nauczyciele nie zapomnieliśm, bo nie jest ważne kiedy, ważne by być…

Przygotowała Ilona Bałazy- Tryzubiak